منشأ گربه آبی رنگ روسی شهر Archangel در شمال روسیه می باشد. تصور می شود که این نژاد توسط ملوانان از روسیه به اروپا راه یافته است.

نژادهای شبیه به گربه آبی رنگ روسی را می توان در شمال کشور اسکاندیناوی نیز یافت و این مسئله فرضیه راه یافتن گربه روسی را از کشور روسیه به اروپا توسط کشتیرانها تکمیل می کند.

خلق و خو:

آرام ، خجالتی ، دوست داشتنی و بی صدا. خانه های پر سر و صدا را دوست ندارد و مکانهای آرام را ترجیح می دهد. به صاحبش بسیار وابسته می شود.

اگر یک هم بازی داشته باشد مشکلی با بیرون نرفتن از خانه ندارد

توضیحات:

گربه آبی رنگ روسی ، مو کوتاه و دارای جثه طویل می باشد. به دلیل راه رفتن بر روی نوک پنجه ها او را به بالرین ها تشبیه می کنند.

دارای پوشش مضاعف کوتاه و ضخیم است که تحمل زمستانهای سرد روسیه را برای حیوان امکان پذیر می نماید. چندی اخیر نژاد گربه سفید رنگ روسی پدید آمد که البته مورد توجه پرورش دهندگان قرار نگرفت.

  

وارد پت شاپ میشم. خانم فروشنده درحال صحبت با یک مشتری هست. به گربهء پرشین کرم رنگ کلاسیکی که در قفس هست اشاره می کنه و میگه:” بله این هم هست. این پرشین چین چیلاست!” روز دیگر تلفنی با آقایی صحبت می کنم. میفرمایند : “یک پرشین چین چیلای مشکی دارم. میخواستم بفروشم.” چین چیلای مشکی ؟!  فردای آن روز با آقای دکتر دامپزشکی صحبت می کنم. میپرسند:” پرشین چین چیلای بلو دارید؟!” چین چیلای بلو ؟!

نمی دونم چرا و از کجا این اصطلاحات غلط در بین ما دوستداران گربه ها در ایران روج پیدا میکنه ، اما عمیقا معتقدم خیلی زشت و ناپسند هست که بدیهیات و عباراتی که در میان دوستداران گربه ها در سطح جهان کاملا تعریف شده هستند را تغییر بدیم و سرخود عناوین و اصطلاحات را جابه جا کنیم. یکی از این اصطلاحات غلط که متاسفانه به طور گسترده در میان تمام اقشار مرتبط با گربه های پرشین (از برخی از عزیزان دامپزشک گرفته تا فروشنده ها و خریداران) مورد استفاده قرار میگیره ، به کار بردن واژهء “چین چیلا” برای گربه های کلاسیکه. نمیدانم از کجا ، از چه زمانی و چگونه این سوء تعبیر بین ما جا افتاد ، اما واقعیت اینجاست که در سطح جهان و بر اساس استاندارهای جهانی دو واژهء پرشین چین چیلا (Chinchilla Persian cat) و پرشین کلاسیک (Doll-faced Persian cat) کاملا تفاوت دارند.

دوستان عزیز لطفا توجه کنید. اینکه برخی از عزیزان هر گربهء پرشین پوزه دار و به اصطلاح کلاسیکی را “پرشین چین چیلا” خطاب می کنند نه تنها غلطه بلکه مضحکه. پرشین چین چیلا یکی از زیرشاخه های پرشین هست که در دو قالب رنگی ظاهر میشه. چین چیلای طلایی و چین چیلای نقره ای. (Golden chinchilla , Silver chinchilla) . چین چیلای Silver ترکیب رنگی سفید با رگه های کمرنگ دودی داره. پرشین چین چیلای Golden تغریبا قهوه ای رنگ هست با رگه هی طوسی. یعنی درستش اینه که بگیم چین چیلا یک رنگه. نه نوع خاصی از صورت !!

پرشین چین چیلای طلایی (راست) و چین چیلای نفره ای (چپ)

این چه باور غلطی هست که هرکسی هرجا گربهء پرشین کلاسیک می بینه میگه این پرشین چین چیلاست!؟ دوستان یک زحمتی بکشید و یک جستجوی ساده در Google Images انجام بدید و این عنوان را سرچ کنید. “Chinchilla Persian cat”. ببینید چه تصاویری به نماش گذاشته میشند. کجای دنیا به پرشین های کلاسیک نارنجی و مشکی و بلو میگند پرشین چین چیلا، که ما دومیش باشیم؟!

پس دوستان عزیز دقت کنید. پرشین چین چیلا اصولا نوعی ترکیب رنگی در پرشین هاست. و با پرشین کلاسیک (پوزه دار) فرق میکنه.  پرشین کلاسیک در سطح جهان به پرشین صورت عروسکی (Doll-faced) مشهوره. پرشین چین چیلا اما چنانچه عرض کردن نوع خاصی از رنگبندی هست، که میتونه صورتی صاف و فلت ، یا پوزه دار (کلاسیک) داشته باشه. در مورد پرشین های چین چیلا این هم بدونید که  همیشه بلااستثناء با چشم سبز ظاهر میشند.

تاریخچه:

این نژاد بر خلاف نژاد مانکس (Manx) کاملاً بی دم نیست بلکه داری یک دم بسیار کوچک می باشد. زادگاه این نژاد کشور ژاپن است و در آنجا او را به نام Mi-Ke سمبل دوستی و میهمان نوازی می شناسند.

ژاپنی ها معمولاً عکسی از Mi-Ke را با یک پای بالا گرفته بر سر در خانه هایشان به عنوان خوشامد گویی آویزان می نمایند.

خلق و خو:

این نژاد دارای رفتار و خلق و خوی بسیار دوستانه ای است و یک حیوان خانگی مناسب می باشد.

حرکاتش شیرین و باهوش است. با سایر حیوانات کنار می آید و از همراهی انسانها لذت می برد.

توضیحات:

دارای جثه ای با طول متوسط و بدنی عضلانی می باشد. همانند نژاد مانکس (Manx) پاهای عقبی بلندتر از پاهای جلویی می باشند. چشمها بزرگ ، بیضی شکل و شیبدار هستند.

سر همانند نژاد سیامی از بینی تا گوشها مثلثی شکل می باشد. در رنگهای متفاوتی اعم از سیاه ، سفید ، سرخ و یا چند رنگ یافت می شود

متاسفانه باورهای غیراصولی و غلط در رابطه با حیوانات در بین ما دوستداران حیوانات در ایران بسیار رایجه. و یکی از این باورهای غلط در مورد پرشین کت ها اینه که پرشین کت کلاسیک ، همون پرشین میکس یا مخلوط هست ! دوستان عزیز دقت کنید. این باور یک باور غلط و غیر اصولی هست.

نژاد پرشین از نژادهای مطرح دنیاست و برای این نژاد ، ده ها زیر مجموعه ء شناخته شده، به ثبت رسیده. یکی از مشهورترین زیرشاخه ها ، پرشین کلاسیک هست. در سطح امریکای شمالی و اروپا این نژاد را بیشتر به اسم “Doll face Persian cat”  می شناسند که برخی از عزیزان به “گربهء صورت عروسکی” ترجمه می کنند. پرشین های Doll face  یا کلاسیک چند تفاوت با پرشین های فلت دارند اما مشهورترین ویژگی این زیرمجموعه از پرشین ها ، پوزهء آنهاست که از پرشین های فلت ، کمی بلندتر و مشهودتره. اما این به این معنا نیست که کلاسیک ها ، میکس یا غیر اصیل هستند.

لطفا دقت کنید. گربهء پرشین میکس یعنی گربه ای که از جفتگیری یک پرشین با یک غیرپرشین حاصل شده باشه. و این با گربهء کلاسیک کاملا فرق داره! گربهء کلاسیک از جفتگیری یک پرشین کلاسیک با یک پرشین کلاسیک دیگر ایجاد شده ، یا از جفتگیری یک کلاسیک با یک پرشین فلت هم گاهی اوقات پرشین کلاسیک تولید میشه. اما این اساسا و کاملا با پرشین میکس متفاوته !

پرشین میکس از جفتگیری یک گربهء غیر پرشین ، با یک گربهء پرشین ایجاد میشه. جالبه بدونید ژن پرشین به قدری ضعیف و مغلوب هست که تغریبا در جفتگیری پرشین با هر نژاد گربهء دیگری ، این ژن پرشینه که مغلوب میشه . این یعنی چه ؟ این به این معناست که توله هایی که ایجاد میشند اساسا هیچ شباهتی با یک گربهء پرشین ندارند. نه از حیث چهره نه از حیث پوشش نه رفتار. به این گربه میگند پرشین میکس. حالا اینکه برخی از دوستان پرشین های کلاسیک را هم به اشتباه پرشین میکس خطاب می کنند این واقعا بی انصافی و اجحافه در حق پرشین های کلاسیک.

پس لطفا بدانید. پرشین های کلاسیک ، پرشین میکس نیستند ! نژاد پرشین کلاسیک به عنوان یک نژاد شناخته شده و ثبت شده در سطح جهان معروف هست و اتفاقا بسیاری از کلاب های معروف پرورش گربه در سطح دنیا صرفا به پرورش این زیرشاخه از پرشین ها می پردازند.

این نژاد اصالتا از نروژ به سراسر جهان عرضه شد . اندکی خشن است که لازمه و وجه تمایز یک گربهء جنگلی است .

تاریخچه:

این نژاد از لحاظ ظاهر شباهت زیادی به نژاد مِین کون (Maine Coon) دارد. زادگاه او ارتفاعات سرد شمال اسکاندیناوی است.

پوشش سخت و ضخیم ، حیوان را قادر می سازد تا شرایط سرد آب و هوایی را به خوبی تحمل کند. در مقایسه با سایر گربه ها پرش بسیار بلندی دارد.

این نژاد حتی پیش از جنگ جهانی دوم در نروژ به معرض نمایش گذاشته شده بود اما معرفی وی به اروپا به تازگی صورت گرفته است

خلق و خو:

گربه جنگلی نروژ بسیار سر زنده و مستقل می باشد. شکارچی ماهری است و دارای پوشش ضخیم ضد آب می باشد. از آزاد بودن در باغ و حیاط و همنشینی با انسانها لذت می برد و علاقه ندارد تا برای مدتی طولانی تنها بماند.

توضیحات:

سر به شکل مثلث ، گوشهای برافراشته و نوک تیز ، بینی بلند و صاف ، چشمها بادامی شکل و پوشش مضاعف ، ضخیم ، بلند و ضد آب از خصوصیات ظاهری این نژاد می باشد.

اصولا چیزی به نام پرشین کت “بهتر” یا پرشین کت “بدتر” وجود ندارد ، و اگر شما خوب یا بد بودن یک پرشین کت را بر اساس اصیل بودن یا کلاسیک بودن حیوان درنظر می گیرید ، این باور اساسا غلطه و در سطح استاندارهای جهانی نیست.

واقعیت اینه که هر دوی گربه های پرشین اصیل یا فلت ، و غیر اصیل یا کلاسیک ، گربه های خوب ، مهربان و دوست داشتنی هستند. حتی تفاوت رفتاری چندان مشهودی هم بین این دو زیر شاخه  از پرشین ها وجود نداره. اگر تفاوت مطرحی وجود داره ، همان تفاوت در ظاهر حیوانه.

یکی از باورهای غلطی که متاسفانه در بین دوستداران پرشین کت در ایران بسیار رایجه اینه که پرشین کت های اصیل و فلت ، مرغوب هستند و پرشین کت های کلاسیک یا پوزه دار ، به قول معروف جنس نامرغوب هستند. دوستان دقت داشته باشید. این یک تصور کاملا اشتباهه.

در سراسر دنیا پرشین های صورت فلت و پرشین های کلاسیک هر دو به یک اندازه طرفدار دارند. قطعا در برخی نقاط فلت ها و در برخی نقاط کلاسیک ها پرطرفدارتر هستند. اما فلت بودن یا فلت نبودن یک گربه ، دلیلی بر “خوب” بودن یا “بد” بودن حیوان نیست. جالبه بدونید در اروپا و ایالات متحده پرورش دهنده هایی هستند که برای تمام عمرشون فقط گربه های کلاسیک را پرورش میدند. و هرگز پرشین  های اصیل یا فلت پرورش نمیدند. این انتخاب آنهاست و عامدا این کار را انجام میدند، صرفا به دلیل اینکه متقاضیان پرشین کلاسیک در برخی کشورها و برخی ایالت ها بیشتره.

پس بدونید. چیزی به نام پرشین مرغوب و پرشین نامرغوب وجود نداره. هر دو زیرمجموعهء پرشین ( اصیل و کلاسیک) به یک اندازه خوب ، دوست داشتنی و زیبا هستند. مسئله فقط اینجاست که انتخاب گربه یک مسئلهء کاملا سلیقه ای هست. برخی پرشین فلت را ترجیح میدند، برخی پرشین کلاسک را. پس اگر قصد تهیهء پرشین کت دارید ، صرفا بر اساس سلیقه و میل باطنی خود اقدام کنید و گربه ای را بخرید که بیشتر به اون جذب میشید، نه گربه ای که فکر می کنید “بهتر” یا “مرغوب تر” هست.

گربه اصیل این نژاد ان ها هستند که مانند یک ببر سیبریایی مغرور وشخصیتی دوست داشتنی و وفادار مانند سیبرین هاسکی دارند .

گربه های ما(سایت منبع ) خالص هیستند و هیچ شاخه ای از پرشین و سیامیس ندارند و هدف ما همین هست که ان ها را خالص نگه داریم همانطور خالص که در جنگل محلی بودند.

همانطور که درقبل گفتیم ان ها بسیار به صاحبانشان وفادار هستند و برای ان ها غیر معمول نیست که با توپ بازی کنن یا در خانه به دنبال صاحب خود راه بروند.

خیلی اسون است که شما به سیبرین خود اموزش بدهید که در پارک با قلاده با شما قدم بزند یا از سواری با ماشین لذت ببرد .

و شما را تا پت شاپ همراهی کند بسیاری از صاحبان که به گربه حساسیت دارند در موقع زندگی با سیبرین ها حساسیت نمی دهند.

در اخر این یک حس خوب و افتخار است که با این گربه های وفادارو زیبا زندگی کرد.یک سیبرین مورد علاقه یک دوست خوب برای تمام عمر شماست و لحظات بسیار شادی را برای شما به ارمغان می اورد.

ژاد هیمالین یا کالر پینت (color point) اگرچه نژاد نسبت جدیدی است ولی خیلی زود جای خود را در cat show های معتبر جهان باز کرد و امروز یکی از پرطرفدار ترین نژادهای گربست. البته اصطلاح کالرپینت طیف وسیعی از نژادها مثل بیرمن، سیامی و هیمالین را در بر میگیره، ولی امروزه بیشتر هیمالین ها را به عنوان کالرپینت خطاب می کنند. از بحث های حاشیه ای همچون نحوهء بوجود آمدین این نژاد و اینکه آیا هیمالین ها زیرشاخنهء پرشین ها محسوب میشوند یا خیر که بگذریم، پرورش این نژاد همیشه با چالش ها و نکته سنجی های خاص خود همراه بوده. در طی سال های اخیر از بسیاری. از دوستان و همکاران چه در ایران و چه در خارج از ایران شنیدم که از عدم موفقیت در پرورش هیمالین ها گله می کردند. دوستانی که به امید گرفتن توله های هیمالین گربه هیمالین خود را با پرشین های بسیار زیبا جفتگیری دادند و حتی یک توله هیمالین هم نسیبشان نشده! در طی این سال ها با انواع موارد مختلف برخورد کردم. دوستی که همیالین مادهء بسیار زیبایش را با نر پرشین دودی جفتگیری داد و حتی یک توله همیالین هم از این جفتگیری حاصل نشد. دوست دیگری که نر هیمالین را با مادهء سفید سه بار متوالی جفتگیری داد و حتی یک توله هیمالین هم در طی سه جفتگیری حاصل نشد! همکار دیگری که نر کرم را با ماده هیمالین جفتگیری داد و فقط توله های مشکی گرفت! و چندین مورد دیگر. همه در برخورد با من فقط یک سوال می پرسیدند ، چرا باز هیمالین نشد ؟

این دوستان عزیز همه در پرورش نژاد هیمالیایی ناکامیاب بودند چون همه از یک نکتهء بسیار همه غافل بودند. و آن اینکه ژن کالر پینت ژنی به شدت مغلوبه. فرقی نداره کالر پینت با چه کسی جفتگیری می کنه. کالر پینت همیشه مغلوبه و این مغلوبیت اکثرا در رنگ های تیره مثل مشکی یا دودی پررنگ در توله ها ظاهر میشه. حالا این سوال پیش میاد که پس چگونه می توان توله هیمالین داشت؟ دقت کنید. فقط در یکی از این دو صورت توله هیمالین متولد میشه :

۱- نر و ماده هر دو هیمالین ( یا کالر پینت) باشند. این به منزلهء اینه که اگر یک هیمالین با یک سیامی یا یک برمن جفتگیری کنه باز هم توله های هیمالین تولید خواهند شد چون سیامی ها و برمن ها هم در خانوادهء کالر پینت ها قرار دادند.

۲- یکی از نر یا ماده کالرپینت و دیگری CPC یا (color-point carrier) باشه.

CPC چیست؟ CPC گربه ای است که اگرچه خودش کالرپینت نیست، ولی حامل ژن کالرپینت هست. به این صورت که یکی از پدر یا مادرش کالرپینت بودند. CPC میتونه هر رنگی داشته باشه. مشکی، کرم، سفید، تورتوراشل، دودی و …

دقت کنید. فقط و فقط در زمانیکه یکی از شرائط بالا محیا باشه توله های هیمالین بوجود خواهند آمد و در غیراینصورت امکان تولید توله هیمالین تغریبا صفره. یک هیمالین اگر با یک گربهء پرشین غیر از CPC جفتگیری کنه حتی اگر ده سری هم توله تولید کنند یک تولهء هیمالین هم ایجاد نخواهد شد!! حیرت انگیزه ولی ژن کالر پینت به حدی ضعیفه که تازمانیکه در هردو گربه (نر و ماده) موجود نباشه امکان ظهور نداره و همیشه مغلوب میشه. اصلا فرقی نداره که گربهء مقابل هیمالین چه گربه ای باشه، تا چه حد اصیل باشه ، رنگ چشمش چه باشه و … اگر CPC نباشه امکان نداره تولهء هیمالین ایجاد باشه.

نکتهء جالب تری که خودم چند بار تجربه کردم اینکه دو تا CPC قابلیت تولید هیمالین را دارند! بگذارید بیشتر توضیح بدم. فرض کنید یک پرشین سفید که پدر یا مادر هیمالین داشته با یک پرشین سفید دیگه که او هم پدر یا مادر هیمالین داشته جفتگیری می کنند. در این میان هیچ یک از طرفین هیمالین نیستند ولی بسیار محتمله که از این دو، تولهء هیمالین تولید بشه! واقعا جالبه، اینطور نیست؟!

گربه برمه ای ، گربه ماده قهوه ای کوچکی بود که اولین بار در غرب مشاهده شد و او را به نامWong Mau می شناختند.

سپس در سال 1930 وی را به آمریکا بردند و به علت آنکه در آن زمان هیچ گربه نر هم نژادی وجود نداشت تصمیم گرفته شد تا نری تقریباً شبیه به آن ، از نژاد سیل پُینت سیامی (Seal Point Siamese) انتخاب شود.

نتیجه بچه هایی بود که شباهت زیادی به نژاد تونکینس (Tonkinese) داشتند. سپس بچه گربه ای که به رنگ قهوه ای تیره بود و شباهت بیشتری به مادرش داشت ،

به قصد جفتگیری مجدد با والده اش انتخاب شد و حاصل نژاد گربه برمه ای امروزی شد. این نژاد تا سال 1948 در بریتانیا شناخته شده نبود و اگرچه امروزه نیز به اندازه نژاد سیامی شهرت ندارد

اما هوش فراوان و خصوصیات رفتاری ، وی را به گربه ای محبوب در سراسر ایالات متحده و انگلستان تبدیل کرده است.

خلق و خو:

این نژاد جذاب و آرام ، خوش برخورد ، افسونگر و فریبنده است. در گذشته به علت وفاداری زیاد و خصلت باز آوری اشیاء برای صاحبش لقب گربه سگی (Dog Cat) را بر او نهادند.

خصوصیات رفتاری گربه برمه ای شباهت زیادی به سیامی ها دارد اما صدای آن در مقایسه با نژاد سیامی نازکتر می باشد.

تنهایی را دوست ندارد بنابراین اگر ساعات زیادی را در خارج از منزل سپری می کنید ، می توانید سگ و یا گربه دیگری را به عنوان دوست و هم بازی برای برمه خود انتخاب نمایید.

از بودن در کنار اعضای خانواده لذت می برد.

توضیحات:

اندازه جثه در تمام برمه ها مشابه است. دارای جثه متوسط ، عضلانی و محکم می باشد.

نباید به تو پری و سنگینی نژاد انگلیسی (English Shorthair) و نه به باریکی و کشیدگی نژاد سیامی (Siamese) باشد.

جمجمه و پوزه گرد و گوشها به اندازه متوسط و با فاصله معین نسبت به یکدیگر قرار دارند. بینی دارای قوس و چانه خوش فرم و قدرتمند می باشد.

چشمها بادامی شکل و رنگ قابل قبول برای آن ، رنگهای طیف زرد می باشند ( در انگلستان رنگ سبز و زرد نیز مورد قبول داوران است). طول دم به طور برعکس تا شانه حیوان می رسد.

در هر رنگی اعم از آبی ، قرمز ، شکلاتی ، کرم و قهوه ای تیزه یافت می شود و رنگها در قسمت صورت و پاها تیره تر می باشند.

گربهء کرنیش رکس (Cornish rex) : اولین بار در سال 1950 در انگلستان بوجود آمدند . مو دارند ولی موهایشان بسیار کوتاه اند .

تاریخچه:

نژاد کورنیش رِکس حاصل یک ژن تحول یافته می باشد که برای اولین بار در سالهای 1950 تا 1960 در انگلستان شناخته شد.

نژاد کورنیش رِکس اولین بار در نوزاد یک گربه در مزرعه ای واقع در کرناول امریکا به دنیا آمد. سپس صاحب گربه ها ، توله عجیبی را که دارای موهای فر بود با مادرش جفت انداخت و نتیجه بچه های عجیب با موهای فر بودند!

و این گونه بود که نژاد کورنیش رِکس پدید آمد. جثه آنها نسبت به هم خانواده شان دِوُن رِکس ها (Devon Rex) بزرگتر و موهای به نسبت بلندتری دارند.

خلق و خو:

کورنیش رِکس گربه ای سرزنده باهوش و پر جنب و جوش است. آنها به صاحب خود و سایر اعضای خانواده علاقه بسیاری دارند و ترجیح می دهند تا در تمام بازیهای داخل خانه شرکت کنند.

گربه بسیار شیطانی است و دارای حس شکار قوی می باشد. دارای موهای بسیار کوتاهی است و برای افرادی که نسبت به موی حیوانات آلرژی دارند ، مناسب می باشد.

توضیحات:

کورنیش رِکس ها داری طول بلند ، لاغر وعضلانی می باشند. پاها بلند ، صورت باریک و بینی بلند و صاف است.

گوشها بزرگ و با فاصه نسبت به یکدیگر قرار دارد. رنگ چشمها عسلی و سبز رنگ می باشد و موهای فر سراسر بدن را پوشانده است.


این نژاد گربه، بسیار مهربان بوده و طبیعت صلح جو و صمیمانه ای دارد. وی نیاز به توجه و محبت صاحبان خود دارد.

گربه های رکس دلبستگی زیادی به اهل خانه پیدا می کنند. آنها ساختار بدنی نیرومند با عضله بندی مناسب و قوی داشته، پاها دراز و پنجه ها بیضی شکل است.

کورنیش رکس دارای دمی دراز و نازک با انتهای تیز است.

اسفینکس آبی

مشخصات :

گوش ها : خیلی بزرگ با نوک گرد.

چشم : عمقی و شیبدار و به رنگ مسی.

سر : مثلثی شکل با بینی کوچک.

پوشش فاقد مو.

بدن : طویل با دمی بلند.

پاها : بلند و باریک با پنجه های گرد و کوچک.

این نژاد حاصل ژن جهش یافته طبیعی می باشد. اولین بار در سال 1966 در کانادا رؤیت شد.

اگرچه گزارشاتی مبنی بر مشاهده گربه های بی مو در سایر نقاط جهان نیز به چشم می خورد ، اسفینکس تنها نژادی بود که تحت پرورش و نسل کشی قرار گرفت.

خلق و خو:

اسفینکس دارای شخصیت ماجرا جویانه است و از لحاظ رفتاری شباهت زیادی به نژاد رِکس (Rex) دارد.

به دلیل نداشتن مو نسبت به سرما و نور خورشید بسیار حساس است ( نور آفتاب باعث سرطان پوست در وی می شود). اسفینکس نژاد مناسبی برای افرادی است که نسبت به موی حیوانات آلرژی دارند.

توضیحات:

اولین نشانه بارز اسفینکس پوست بدون موی وی است. جثه آن محکم و عضلانی ، پاها بلند و باریک و گردن کشیده می باشد.

صورت بیش از آنچه پهن باشد ، کشیده است. چشمها درشت و بادامی شکل و معمولاً در رنگهای زرد و عسلی یافت می شود

اُریِنتال ها همان نژاد سیامی (Siamese) هستند که تنها در رنگ پوشش تفاوت دارند. ساختار فیزیکی و خصوصیات رفتاری آنها نیز کاملاً به نژاد سیامی شبیه است.

خلق و خو: اُریِنتال ها صدای بلندی دارند و از آن در هر زمان که دلخواهشان باشد استفاده می کنند. علاقه دارند تا در تمام بازیها و فعالیت ها شرکت کنند.

دوست دارند تا در زمان رانندگی ، خوابیدن و یا حتی شستن ظرف ها در کنار صاحبشان باشند.

از تنها ماندن بیزار است بنابراین اگر ساعات زیادی را خارج از منزل سپری می کنید ، حتماً یک هم بازی برای گربه تان در نظر بگیرید.

توضیحات:

دارای جثه متوسط و بدن محکم و عضلانی می باشد. نسبت به ظاهرش وزن سنگینی دارد. بینی صاف و بلند ، گوشها مثلثی شکل ، بلند و نوک تیز و با فاصله نسبت به یکدیگر قرار دارند.

در حدود سال 1960 در آمریکا عده ای از پرورش دهندگان در صدد بر آمدند تا گربه سیامی ای را (Siamese) که دارای خصوصیات نژاد حبشی باشد (Abyssinian) بوجود آورند.

بنابراین این دو نژاد را با هم آمیختند. حاصل آمیزش بچه گربه ای بود با پوشش خالدار بنام تُنگا که جد این نژاد می باشد.

تُنگا تنها یک بار در سال 1965 به نمایش در آمد اما امروزه این نژاد در آمریکا و انگلستان به شهرت چشمگیری دست یافته است.

خلق و خو:

این گربه از جمله نژادهایی است که پوشش خارجی اش به گربه های وحشی و جنگلی شباهت دارد. هوش زیاد و بازی گوشی خصلتی است که تمامی صاحبان آنها گزارش داده اند.

توضیحات:

دارای جثه طویل و پوشش خالدار می باشد. صورت دارای ماهیچه های پهن ، بینی و پوزه گرد ، فک کوچک و محکم می باشد.

گوشها بزرگ و با فاصله نسبت به یکدیگر قرار دارند. چشمها بزرگ و بادامی شکل اند و در هر رنگی به جز آبی یافت می شوند. معمولاً وزن گربه سنگین تر از آن است که از ظاهرش به نظر می رسد.

تاریخچه:موطن این نژاد همانگونه که از نامش بر می آید کشور اسکاتلند می باشد. مکانی که اولین بار این نژاد در آن مشاهده شده است.

فولد اسکاتلندی به دلیل فرم گوشهایش در آمریکا و انگلستان شهرت زیادی دارد.

خلق و خو:اگرچه فولد اسکاتلندی گاهی اوقات رفتارهای عجیبی از خود نشان می دهد اما غالباً آرام است.



رابطه خوبی با کودکان ، گربه ها و سایر حیوانات دارد. شاید اینطور به نظر رسد که فولد اسکاتلندی به دلیل فرم گوشهایش در شنیدن مشکل دارد اما باید دانست که این فرضیه صحت ندارد.

توضیحات:از لحاظ جثه به گربه مو کوتاه انگلیسی (English Shorthair) شباهت دارد با این تفاوت که گوشها خم و به سمت پایین می باشند.

همانند تمامی نژادهای مناطق سرد سیر، گوشها با فاصله نسبت به یکدیگر قرار دارند.پوشش و چشمها در هر رنگی یافت می شوند.

تاریخچه:

قدمت این نژادها به زمان امپراطوری روم باز می گردد و به نظر می رسد که اولین بار توسط رومی ها به اروپا وارد گردیده است.

به هرحال نوشته ها و نقاشی های باقی مانده از آن زمان نشانگر این است که این نژاد برای قرون متوالی در اروپا می زیسته است.

اصولاً از این نژاد به منظور توانایی های زیادش در شکار جانواران موذی مانند موش نگهداری می شده است و بر خلاف نژادهای ایرانی (Persian) و مو بلند (Angora) نیاز به آراستن زیاد ندارند.

از این نژاد در کشتی های کاشف دنیای جدید برای مقابله با موشها استفاده می شده است که این عمل باعث به وجود آمدن نژاد گربه مو کوتاه آمریکایی (American Shorthair) گردید.

در نوع انگلیسی آن رنگ آبی از سایرین مشهور تر می باشد اما رنگهای سفید ، خالدار ف شکلاتی ، کرم و غیره نیز قابل قبول می باشد.

خلق و خو:

گربه های مو کوتاه انگلیسی و آمریکایی بسیار خانگی و دست آموز ، آرام و خجالتی ، پر محبت و احساسی می باشند.

مانند گربه های ایرانی دارای صدای آرام بوده و به توجه و محبت زیادی از سوی صاحبش نیاز ندارد.

برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد و حتی اگر در محیط بیرون نگهداری شود ترجیح می دهد تا در گوشه ای زیر سایه لم دهد و استراحت کند.



توضیحات:

گربه های مو کوتاه آمریکایی و انگلیسی دارای جثه بزرگ ، عضلانی و قدرتمند می باشد. معمولاً جثه در نرها بزرگتر بوده و استعداد بیشتری در فربه شدن دارند.

دارای سینه ای فراخ ، پاهای قدرتمند و کوتاه و پنجه های گرد می باشند. یر باید پهن و گرد باشد و پوزه در نرها به طور مشهود بزرگتر است.

گوشها باید کوتاه و با فاصله نسبت به یکدیگر قرار گیرند. تنوع رنگی در نوع آمریکایی بیشتر از انگلیسی آن می باشد.

این نژاد شهرت به این دارند که بسار عمر می کنند و بدن سالم و قوی ای دارند

تاریخچه:این نژاد مو کوتاه حاصل تأثیر ژنهایی است که تنها در آمریکا وجود داشته اند.

این نژاد دارای گوشهای فر خورده به سمت عقب می باشد که برعکسش را می توان در نژاد اِسکاتیش فولد (Scottish Fold) مشاهده نمود.

به هر حال ژنهای بوجود آورنده این نژاد با ژنهای به وجود آورنده نژاد رکس (Rex) با اِسکاتیش فولد (Scottish Fold) متفاوت است.



خلق و خو:دارای خلق و خوی اجتماعی ، رفتار دوستانه ، نیرومند و خوش بنیه با قابلیت تطابق زیاد با محیط جدید می باشد و این خصوصیات او را به یک حیوان خانگی مناسب و خوب تبدیل کرده است.

توضیحات:دارای جثه ای با طول متوسط و سر گرد می باشد ، گوشها عضلانی و با فاصله نسبت به یکدیگر قرار گرفته اند.

طول صورت در این نژاد به کوتاهی گربه های انگلیسی نیست. به رنگهای متنوعی اعم از سیاه ، قهوه ای ، خال خال و یا چند رنگ یافت می شود.

گوشها در این گونه یه طرز عجیبی عقب رفته و پیچ دار است

Birman

بیرمَن

صدایی بسیار لطیف و نازک دارد و بسیار کنجکاو و باهوش اند .


تاریخچه:این نژاد زیبا آمیخته ای از سیامی (Siamese) و گربه مو بلند (Angora) می باشد به همراه پنجه های سفید.

در روایات قدیمی آمده است که این گربه در هنگام مرگ کشیش اعظم به سمت او رفته و برای نشان دادن دوستی و محبت دو دست خود را بر روی بدن نیمه جان او نهاده

و تا هنگام مرگ در کنار کشیش باقی مانده و همین عمل باعث سفید شدن پنجه های وی گشته است ،

همچنین اعتقاد برخی از مردم بر این است که در هنگام مرگ هر یک از بیرمن ها ، روح آن کشیش آنها را تا بهشت همراهی می کند. این نژاد برای اولین بار در سال 1920 در فرانسه به ثبت رسید.

خلق و خو:بیرمن ها نژاد آرامی هستند که کمتر از سیامی ها وبرمه ای ها (Burmese) به توجه کمتری نیاز دارند.

موهای بلند آنها به آراستن و شانه کشیدن نیاز دارد اما نه به اندازه نژاد ایرانی (Persian). حیوان خانگی و مناسب و ایده آلی است و رفتار خوبی نسبت به سایر حیوانات و کودکان دارد.

توضیحات:بیرمَن دارای جثه متوسط با موهای بلند و ابریشم مانند می باشد که البته بلندی موها هرگز به اندازه نژاد ایرانی نمی باشد.

در سالهای گذشته بیرمَن ها را در رنگهای متنوعی پرورش داده اند و امروزه در حدود بیست رنگ اعم از شکلاتی ، قرمز ، کرم و غیره یافت می شود

که البته در تمام رنگها باید قسمت صورت ، پا و دم تیره باشد و پنجه ها حتماً سفید رنگ هستند. چشمها در این نژاد به رنگ آبی روشن می باشند.